به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین «پیمان اقلیمی گلاسکو» علیرغم مداخله لحظه آخری هند برای ملایم کردن زبان آن درباره حذف استفاده از زغالسنگ به تایید رسید.
وعدههایی که کشورها در اجلاس دو هفتهای کاپ۲۶ در گلاسکوی اسکاتلند دادند به گفته مشاوران علمی برای محدود کردن افزایش دمای کره زمین به ۱.۵ درجه سلسیوس (هدف تعیینشده در توافقنامه اقلیمی پاریس در سال ۲۰۱۵) کافی نیست. اما همه کشورهای شرکتکننده توافق کردهاند در سال آینده در کنفرانسی در مصر گرد هم آیند و طرحهای ملی برای رسیدن به این هدف را بازبینی کنند و برنامههای بلندپروازانهتری را برای کاهش گازهای گلخانهای ارائه دهند.
البته این روندی پیچیده خواهد بود، چرا که برخی از کشورها معترض هستند که از هم اکنون حداکثر تلاش خود در این زمینه را انجام دادهاند. بنابراین حتی برداشتن گام کوچکی برای توافق بر سر تجدیدنظر در طرحهای کشورها در اجلاس فعلی پس از غلبه بر مخالفتهای شدید به دست آمد، با این وجود چنین تجدیدنظری برای جلوگیری از گذر از آستانه ۱.۵ درجه سلسیوس ضروری است.
اعتراض کشورهای فقیر درباره این پیمان همچنان به جای خود باقی میماند، زیرا به گفته آنها نگرانیهای آنها درباره «زیانها و آسیبهای» وارد بر آنها در این پیمان مورد توجه قرار نگرفته است. منظور از زیانها آسیبها تخریبهای ناشی از شرایط شدید و غیرعادی آبوهوایی است که اکنون به کشورهای آسیبپذیر را با شدت و توالی بیشتر از میزان پیشبینیشده ضربه میرند.
پیشبینی میشود تا سال ۲۰۵۰ خسارات مالی ناشی از تغییرات اقلیمی برای کشورهای فقیر به میزان یک پنجم تولید ناخالص داخلی آنها برسد و وعدههای کشورهای ثروتمندتر برای کمک به این کشورها برای سرمایهگذاری در فناوری سبز و سایر اقدامات کاهنده گازهای گلخانهای و تطبیق یافتن با با اثرات بحران اقلیمی برای پوشش دادن خسارات سنگین و بلایای انسانی کافی نیست.
یکی از مناقشهآمیزترین عبارتها در توافق نهایی درباره شتاب بخشیدن به حذف زغالسنگ از چرخه انرژی در جهان بود که به علت مداخله هند عبارت مربوط به آن از «حذف کامل» (phase out) به کاهش تدریجی (phase down) تبدیل شد. کارشناسان انرژی میگویند حذف کامل زغالسنگ برای عبور نکردن از حد ۱.۵ درجه سلسیوس گرمایش جهانی ضروری است، اما کشورهایی که عمدتا از زغالسنگ برای تولید انرژی استفاده میکنند، از جمله چین، هند و آفریقای جنوبی مخالفت شدیدی در این باره ابراز کردند.
«هیات میاندولتی تغییرات اقلیمی» میگوید در صورتی که میزان خروجی گازهای کربندار به جو زمین تا سال ۲۰۳۰ در حد ۴۵ درصد نسبت به میزانهای سال ۲۰۱۰ کاهش یابد، بخت خوبی برای گذر نکردن از آستانه ۱.۵ درجه سلسیوس وجود دارد. اما انتظار میرود میزان خروجی این گازها پس از کاهشی مختصر در سال پیش به علت تعطیلیهای سراسری ناشی از شیوع کووید-۱۹ در سال آینده با بازگشت کشورها به استفاده از سوختهای فسیلی دوباره افزایش یابد.
نظر شما